Ιστορίες ξενιτιάς και φιλοξενίας
Μέσα στούς χιλιάδες , 44 ακόμη άνθρωποι αναγκάστηκαν ν’ αφήσουν τα σπίτια και τον τόπο τους για να γλιτώσουν από το θάνατο και τη δυστυχία του πολέμου. Προορισμός τους η Ιταλία για να μπορέσουν να βρουν τους δικούς τους στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όλοι τους Κούρδοι από το Ιράκ και το Ιράν, περιοχές που οι άρχοντες του κόσμου ρημάζουν δεκαετίες τώρα (με τη βοήθεια της Κρήτης μέσω της βάσης της Σούδας). Οι Κούρδοι στις περιοχές αυτές συμπιέζονται ανάμεσα στους ισλαμοφασίστες του ΙSIS, το κυνήγι απο το Τούρκικο Κράτος και τις σύγχρονες “σταυροφορίες” της δύσης. Έχει σημασία να αναφερθεί ότι οι Κούρδοι παρόλες τις αντιξοότητες και τον πόλεμο απαντούν με δημοκρατικό τρόπο στη κρίση του λαού τους. Δημοκρατικά συμβούλια σε γειτονίες, συμβούλια γυναικών, άμυνας, υγείας,παιδείας, οικολογίας, με ιδιαίτερα αυξημένη συμμετοχικότητα στα κοινά. Προτείνουν δημοκρατική αυτονομία και συνομοσπονδίες ενάντια στο πόλεμο και στο μοντέλο αυταρχικού Κράτος- Πατέρας που τους προκαλεί.
Στα νότια της Αγ. Γαλήνης η βάρκα τους έσπασε λόγω κακοκαιρίας και ξεβράστηκαν στα Παξιμάδια απ’ όπου και περισυλλέγησαν από το Λιμενικό. Για έξι μέρες στοιβάχτηκαν σ’ έναν πολύ μικρό χώρο χωρίς καμία στοιχειώδη υποδομή. Ο κόσμος που βρέθηκε κοντά, φορείς, συλλογικότητες και άτομα ήταν εκεί από την πρώτη στιγμή και μέρα νύχτα δεν κάλυπταν απλώς την ανικανότητα των αρχών να προσφέρουν τα βασικά χάριν κάποιας φιλανθρωπίας, αλλά έκανε πράξη την αλληλεγγύη των από κάτω. Τα ξημερώματα της Παρασκευής 29/9 χωρίς την παραμικρή ενημέρωση, αφαιρώντας τους τα κινητά και με αστυνομικές κλούβες, τους μετέφεραν σαν εγκληματίες στο Ηράκλειο και από εκεί σε κάποιο στρατόπεδο της Κω. Ακόμα και η περίπτωση επανένωσης μιας οικογένειας για την οποία είχε ήδη οριστεί δίκη στο Ρέθυμνο παραμένει στον αέρα. Ο νοσηλευόμενος και φρουρούμενος τραυματίας θα ακολουθήσει και αυτός το δρόμο των υπολοίπων. Τα δύο ασυνόδευτα ανήλικα, ένας 17χρονος και ένας 13χρονος κρατούνται στο αστυνομικό τμήμα όπως και χιλιάδες άλλα στην υπόλοιπη Ελλάδα, πολλά από τα οποία έχουν χαθεί.
Παρά την από καιρό δηλωμένη πρόθεση των αρχών να φιλοξενούνται αξιοπρεπώς στο νησί άνθρωποι που αιτούνται άσυλο (και όχι σε hot spot) και παρά τη (μη) λειτουργία του Γραφείου Ασύλου στο Ηράκλειο, δε βρέθηκε ούτε ένας βιώσιμος χώρος στο νησί για να στεγαστούν και οι αιτήσεις τους θα εξεταστούν, άγνωστο πότε μαζί με τις χιλιάδες άλλες στο υπερφορτωμένο γραφείο της Κω. Ένα από τα λιγοστά νησιά που πρέπει να διαχειριστούν κοινωνικά και υλικοτεχνικά, μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση. Ο Δήμος Ρεθύμνου, η Αντιπεριφέρεια, οι σύνδεσμοι ξενοδόχων και οι λοιποί φορείς στον αντίποδα παρουσιάστηκαν αρκετά φιλόξενοι κατά την υπογραφή του προγράμματος μεταξύ Ύπατης Αρμοστείας και Αναπτυξιακής Κρήτης Α.Ε. Την κρίσιμη ώρα της ανάγκης, και στη περίπτωση του Ηρακλείου και του Ρεθύμνου η ανικανότητα, η προχειρότητα και η τακτική σιγής ιχθύος και μακριά από μας έκαναν κρότο. Όλα στο βωμό της “ανάπτυξης” και του τουρισμού που επ’ ουδενί δεν πρέπει να ενοχληθεί από εικόνες κατατρεγμένων. 4 νησιά σε όλο το Αιγαίο να σηκώσουν όλο το βάρος για να μην στεναχωρηθεί η Μύκονος, Σαντορίνη, Ρόδος και Κρήτη. Ωραίοι…
Παρόλα αυτά τα αντανακλαστικά μίας μερίδας της κοινωνίας ήταν άμεσα και όλες τις μέρες που αυτοί οι άνθρωποι ήταν στην πόλη μας, φυλακισμένοι, βρεθήκαμε δίπλα τους προσφέροντας τους τα βασικά, ρούχα και τροφή, μία ελάχιστα δυνατή επικοινωνία και συμβουλές για μπορέσουν να ελπίζουν για το αύριο.
Ο ξενιτεμένος μέσα στην ιστορία μας είχε πάντα ξεχωριστή θέση. Είναι δείγμα της παρακμής μας και ντροπή στην ιστορίας της πόλης να φυλακίζονται άνθρωποι ξενιτεμένοι σαν τα ζώα στο ετοιμόρροπο λιμεναρχείο για 5 μέρες, την ίδια στιγμή που έχουμε χιλιάδες κλίνες και “φιλοξενούμε” μυριάδες τουρίστες.
Οι σχέσεις αλληλεγγύης πρέπει να δυναμώσουν μεταξύ των ανθρώπων, μεταξύ των ντόπιων, μεταξύ ελληνόφωνων και μεταναστών, και να βρούμε τρόπους να παραμείνουμε αξιοπρεπώς άνθρωποι μπροστά στην βαρβαρότητα και την βία που βιώνουμε καθημερινά. Μήπως έχουμε να διδαχτούμε περισσότερα από τους Κούρδους απ’οσο νομίζουμε;
Θα είμαστε ως πόλη, ως κοινωνία, ως κίνημα, ακόμα πιο κοντά σε αυτούς που το έχουν ανάγκη.
Στην άκρη οι μισάνθρωποι, να ζήσουμε σαν άνθρωποι.
Αντιφασιστική δράση Ρεθύμνου (α.δ.ρε)
Οκτώβρης 2017
