Φέτος, το Ρέθυμνο θα πλημμυρίσει, για πρώτη φορά, απ’ τα χρώματα του ουράνιου τόξου στις 9-10 Ιούλη στον Δημοτικό Κήπο, στο 2ο αυτοοργανωμένο LGBTQI+ Pride Κρήτης, Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση του Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας.
Η αφετηρία των gay pride σηματοδοτείται τον Ιούνιο του ’69 στη Νέα Υόρκη, ύστερα από εισβολή που έγινε στο gay bar Stonewall Inn από βαριά οπλισμένους άνδρες των ειδικών δυνάμεων. Οι συλλήψεις και η βία που ακολούθησε εξαγρίωσαν τον κόσμο που βρισκόταν έξω από το μπαρ, με αποτέλεσμα να αρχίσουν συγκρούσεις με την αστυνομία που διήρκησαν τις επόμενες μέρες και νύχτες. Τον επόμενο μήνα οι gay ακτιβιστές οργάνωσαν μαζική συγκέντρωση με κύριες διεκδικήσεις: την προστασία στον εργασιακό χώρο, να σταματήσει η παρενόχληση απ’ την αστυνομία, ανάκλιση των νόμων περί σοδομισμού και τη θέσπιση νομοθεσίας κατα των διακρίσεων.
Ερχόμενοι στο σήμερα, σχεδόν 50 χρόνια μετά, να μιλάμε για το μακελειό στο Ορλάντο με 50 νεκρούς σε gay bar, επίθεση της αστυνομίας στο gay pride στην Κωνσταντινούπολη, βιασμός μιας 16χρονης στη Βραζιλία από 30 άντρες, δολοφονία μιας γυναίκας στο Βελβεντό απ’ τον άντρα της.
Μπορούμε εύκολα να ερμηνεύσουμε όλα τα παραπάνω ως μεμονωμένα περιστατικά και να κοιμηθούμε ήσυχοι. Αλλά τέλος πια με αυτή τη δικαιολογία, μιας και δε μιλάμε για εξαιρέσεις, αλλά για αποδείξεις ύπαρξης του κανιβαλισμού, του μισογυνισμού, της ομοφοβίας και όλων των δομικών συστατικών της πατριαρχίας και του φασισμού.
Όλα αυτά τα περιστατικά αποτελούν καθρέφτη μιας κοινωνίας που θέλει τη γυναίκα να περιφέρεται ανάμεσα στην κουζίνα και το κρεβάτι εντος σπιτιού και στο σούπερ μάρκετ και την εκκλησία εκτός. Οι gay να κάνουν ο,τι θέλουν… στο κρεβάτι τους αλλά να μη το βλέπουμε δημοσίως και μας ντροπιάζουν!
Καθρέφτη μιας κοινωνίας που πιστεύει, πως δε μπορεί να υπάρξει έρωτας ανάμεσα σε δύο γυναίκες, αφού δε βρήκαν απλά το σωστό αρσενικό.
Καθρέφτη μιας κοινωνίας που πεισματικά αρνείται να δεχτεί πως υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν να κάνουν επαναπροσδιορισμό φύλου και απλά σωπαίνει στους βιασμούς και τους ξυλοδαρμούς των trans ατόμων.
Είναι αυτονόητο ότι στηρίζουμε το Φεστιβάλ Ορατότητας επειδή δε μπορεί να υπάρξει επαναστατικό πρόταγμα χωρίς την αντιμετώπιση του σεξισμού και της πατριαρχίας, μιας και η σεξουαλική απελευθέρωση δεν είναι ένα εβδομαδιαίο περιοδικό lifestyle, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι του δρόμου προς την κοινωνική απελευθέρωση.
Η αυτοοργάνωση και αυτοχρηματοδότηση του συγκεκριμένου φεστιβάλ, το οποίο διαξάγεται δίχως χορηγίες και οργανώνεται με οριζόντιες δομές, αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά για τη χειραφέτηση των αγώνων. Μακριά από τη λογική της χορηγίας, του θεάματος και της διαφήμισης, χαρακτηριστικά τα οποία χρησιμοποιούνται από το κυρίαρχο σύστημα για την αφομοίωση των κινημάτων.
Θα είμαστε όλες και όλοι εκεί για την παύση κάθε έμφυλης διάκρισης και το δικαίωμα στη ζωή, όπως τη γουστάρουμε!
ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΗ!
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ
Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου (α.δ.ρε.)
Ιούλιος 2016
