Εφημερίδα Τοίχου «Ξα Σου» Τεύχος 3

ksa sou efimerida teuxos 3 print-01

Όποιος σπέρνει αιολικά θα θερίσει θύελλες.

Όταν η κινητήρια δύναμη κάθε δράσης είναι το κέρδος και ο ατομικισμός, οι επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο, στο περιβάλλον και την αξιοπρέπεια είναι τεράστιες. Η Ελλάδα του 2014 δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης.
Αυτή τη στιγμή στο βωμό του κέρδους των εταιριών της ενέργειας η Κρήτη και οι άνθρωποι της απειλούνται να δεχτούν ανεπανόρθωτη ζημιά για να παραχτεί μια ενέργεια άχρηστη, καθόλου πράσινη και πολύ δαπανηρή. Βλέπουμε στο νησί να ξεδιπλώνεται περίτεχνα όλη η απάτη της «πράσινης ανάπτυξης» με το πλιάτσικο να ακολουθεί. Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι από το Απόπηγάδι στα Xάνια το ένιωσαν αυτό από πρώτο χέρι από το 2008.

Με τεράστια ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι πολυεθνικές τις ενέργειας και ντόπιοι «ευεργέτες» όπως Μπόμπολας, Κοπελούζος, Βαρδινογιάννης, κ.α εδώ και χρόνια δεσμεύουν τα βουνά μας, χιλιάδες καλλιεργήσιμα στρέμματα και βοσκοτόπια
για να τα γαζώσουν με ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, ηλιακά και ηλιοθερμικά πάρκα, υβριδικά εργοστάσια). Βλέπε γεωπληροφοριακός χάρτης ΡΑΕ ρυθμιστική αρχή ενέργειας(www.rae.gr/geo/)

Ο φασισμός με τα χίλια πρόσωπα μας χαμογελάει παγωμένα.
Ακτούντα, Άρδακτος, Βάτος, Ακούμια, Κισσός, Μέλαμπες στον ανατολικό Αϊ Βασίλη, τα πρώτα χωριά του νομού μας που γνωρίζουν τον «μύθο» της πράσινης ανάπτυξης. Ακολουθούν Ροδάκινο, Σελιά, Αϊ Γιάννης, Κάνεβος, Καλή Συκιά, από το
δυτικό Αϊ Βασίλη. Χάρκια, Καβούσι, Αμνάτος, Μέση, Μαρουλάς γύρω από το Αρκάδι, Πρασσές, Μέρωνας, Θρόνος, Απόστολοι, Πατσός από Αμάρι. Οι βουνοκορφές του Κουλούκονα, του Βρύσινα, του Ασιδέρωτα, του Κέδρος, του Τσιλίβδικα, της Βουβάλας, της Κουρούπας ακόμα και πλαγιές του Ψηλορείτη.

Πράσινη ενέργεια σε κατεστραμμένα τοπία.
Καταρχάς η υποτιθέμενη καθαρή ενέργεια έχει τεράστιες συνέπειες για το περιβάλλον. Παρθένα τοπία επιβαρύνονται με χιλιάδες τόνους τσιμέντο και μέταλλο, με χιλιόμετρα καλωδίων και δρόμους-αεροδρόμια , με εκβραχισμούς και πυλώνες έως και 200 μέτρων (υψώστε το βλέμμα σας ψηλά καθώς περνάτε από τα βουνά στον Άρδακτο). Η τοπική πανίδα επηρεάζεται αρνητικά και χιλιάδες στρέμματα παραγωγικής γης απειλούνται με βιομηχανοποίηση και ερημοποίηση. Ταυτόχρονα το στράγγισμα του υδροφόρου
ορίζοντα από τις γεωτρήσεις για να γεμίσουν τις δεξαμενές των υβριδικών οδηγεί στο πλήρη έλεγχο του νερού από τις εταιρίες.

Ως εκ τούτου, τα «αντισταθμιστικά» οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες αποβαίνουν ιδιαιτέρως «πλούσια» λόγω της καταστροφής που θα δουν να συμβαίνει στο τόπο τους. Αρπάζονται στη κυριολεξία πατρογονικές περιουσίες μέσω χαρακτηρισμού τους ως δασικές περιοχές και χαρίζονται στις εταιρίες. Πληρώνουμε όλο και ακριβότερο ρεύμα, χάνονται θέσεις εργασίας από τις δραστηριότητες που πλήττονται άμεσα, δηλ. ο τουρισμός, η αγροτική παραγωγή και η κτηνοτροφία. Αλλά και για τους γείτονες των ανεμογεννητριών οι συνέπειες στο κομμάτι της ψυχικής υγείας είναι ιδιαίτερα δυσμενείς κυρίως λόγω των υποήχων που εκπέμπονται, των τεράστιων σκιών και το βραδινό φωτισμό. Έιναι γνωστό άλλωστε ότι σε διάφορες χώρες, σταδιακά, έχουν ξεριζωθεί κάτοικοι απο τα σπίτια τους λόγω της καθημερινής τους «τριβής» με τους σβούρους σε τοπία που κατάντησαν αφιλόξενα απο την αρπαχτή της «πράσινης ανάπτυξης».

Ο ορισμός της αρπαχτής
Το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης είναι επιδοτούμενο διπλά. Είτε με απευθείας επιχορηγήσεις-δωράκια από το κράτος είτε από όλους μας μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ και τα τέλη για την πράσινη ενέργεια (ΕΤΜΕΑΡ) που πάει στις εταιρίες.
Δημόσια επιχορήγηση και ιδιωτικοποιημένα κέρδη δηλαδή. Έτσι προφανώς χωρίς κανένα ρίσκο, μπορούν να διαθέσουν τεράστια κονδύλια για μίζες, εξαγορά συνειδήσεων, γιγαντιαίες επικοινωνιακές καμπάνιες για να πειστούμε για το καλό των «πράσινων επενδύσεων». Απάτη δηλαδή.

Μηδέν από μηδέν μας κάνει μηδέν
Το κερασάκι στη τούρτα της αρπαχτής είναι ότι ουσιαστικά η ενέργεια αυτή αδυνατεί να ηλεκτροδοτήσει καθώς ούτε φυσάει ούτε λιάζει συνεχώς, ενώ τα δίκτυα ηλεκτροδότησης πρέπει να καλύψουν τη ζήτηση που δεν συμβαδίζει με τον καιρό.
Έτσι όσες περισσότερες ΑΠΕ βάζουν τόσα περισσότερα συμβατικά εργοστάσια χρειαζόμαστε για να έχουμε συνεχές ρεύμα. Στη Κρήτη ετοιμάζεται και τρίτο συμβατικό εργοστάσιο στη Κορακιά εφόσον για κάθε 1MW πράσινης ενέργειας χρειάζεται 1MW
συμβατικής ενέργειας (π.χ. απο λιγνίτη) προκειμένου να λειτουργήσει το σύστημα.

Ενώ όλη αυτή η ενέργεια τελικά ούτε πράσινη είναι ούτε χρειάζεται, το ρεύμα που θα παράγουν οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ, δεν προορίζεται για την ενεργειακή κάλυψη του νησιού. Ενδεικτικά, οι ανάγκες του νησιού σε ηλεκτρική ενέργεια είναι 685 MW, ενώ οι αδειοτημένες εγκαταστάσεις ΑΠΕ αντιστοιχούν σε 6.500 MW.

Ή τώρα ή βΑΠΕ
Έχουμε αλλοτριωθεί τόσο πολύ στην Κρήτη από τις επιδοτήσεις και το εύκολο χρήμα που πλέον δεν σεβόμαστε τον τόπο που ζούμε, δουλεύουμε και μας ταΐζει, και είμαστε έτοιμοι να τον παραδώσουμε στις πολυεθνικές;

Σαν να μην μας έφτανε που όλα αυτά κινούνται υπόγεια εδώ και χρόνια με γνώση των τοπικών «αρχόντων» ,μας ζητάνε και ψήφο τώρα, χωρίς να κάνουν ούτε μια προσπάθεια να ενημερώσουν τη τοπική κοινωνία για την αληθινή διάσταση των επενδύσεων. Ενισχύουμε τις τοπικές επιτροπές δράσης ενάντια στις βΑΠΕ στα χωρία μας, ενημερωνόμαστε από το συντονιστικό Ρεθύμνου, ενημερώνουμε όλο το κόσμο και δηλώνουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε να μαγαρίσουν τη κρητική γη.

Ο φασισμός με τα χίλια πρόσωπα μας χαμογελάει παγωμένα.
Χωρίς κανένα λόγο στις αποφάσεις που μας αφορούν, αδρανείς και ανοργάνωτοι ζούμε σε μια ταξικότατη κοινωνία με αντισυνταγματικούς νόμους, στρατόπεδα συγκεντρώσης (για την ώρα μεταναστών), καταστολή και περιστολή ελευθεριών, διαλυμένα εργασιακά δικαιώματα, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολειά. Το ιδιωτικό κεφάλαιο δηλαδή να είναι καλά και όλοι οι άλλοι να πάμε στο διάολο. Αλλά σε αυτό το σύστημα όταν ευημερούν οι αριθμοί πεινάν οι άνθρωποι.

Θα ακολουθούμε δουλοπρεπώς το καπιταλισμό της καταστροφής ή θα διεκδικήσουμε μια ζωή με πραγματικό δικαίωμα στην υγεία, στη παιδεία, στην εργασία, στις αποφάσεις, στο δημόσιο χώρο, στον ελεύθερο χρόνο;

Θέλουμε πραγματικά να κάνει ξαστεριά ή μόνο για τραγούδια είμαστε;

Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου (α.δ.ρε.)