Την Δευτέρα 21 Ιανουαρίου, μάθαμε απο τα δακρυσμένα μάτια ενός πατέρα, πώς οι ελληνικές λιμενικές αρχές και η διεθνής frontex (η διαβόητη υπηρεσία επιτήρησης των ευρωσυνόρων) δολοφόνησαν τα δύο παιδιά του. Μάθαμε πώς για άλλη μια φορά πνίγηκαν δώδεκα άνθρωποι, εννιά ανήλικα παιδιά και βρέφη έξω απο τα αόρατα τοίχοι της Ευρώπης φρούριο.
Αυτήν την φορά ήταν στο Φαρμακονήσι, δεν ήταν στον ποταμό Έβρο, δεν ήταν στην Λευκάδα, ούτε στα Ισπανικά σύνορα με το Μαρόκο, ούτε στην Ιταλική Λαμπεντούσα όπου στις αρχές Οκτωβρίου περισσότεροι από 300 ανθρώπινες ψυχές χάθηκαν αναζητώντας μία πιο “ανθρώπινη ζωή”.
Οι μετανάστες δεν είναι φαινόμενο, είναι άνθρωποι.
Οι μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν τα αόρατα τοίχοι της Ευρώπης Φρούριο, δεν πέφτουν από τον ουρανό, ούτε έρχονται για να γίνουν πλούσιοι, να πιάσουν την καλή ή να ζήσουν την ευρωπαϊκή εκδοχή του “αμερικανικού ονείρου”. Ρισκάρουν να πνιγούν, επιβαίνοντας σε σαπιοκάραβα, για να ξεφύγουν από την πείνα, την εξαθλίωση, τον εμφύλιο ή μία ενδεχόμενη εξαγωγή δημοκρατίας με αεροπορικους βομβαρδισμούς και όχι μόνο.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, ο αριθμός των θανάτων μεταναστών που επιχείρησαν να περάσουν τις πύλες της Ευρώπης υπολογίζεται στις 20.000. Καθένας από αυτούς κατά πάσα πιθανότητα επέλεξε να διαβεί το κατώφλι της Γηραιάς Ηπείρου μέσω ενός από τους τέσσερις κύριους κόμβους μετανάστευσης προς την Ευρώπη (Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Μάλτα).
Και άμα τα καταφέρουν και φτάσουν.
Οι Ευρωπαικές δημοκρατίες, τους υποδέχονται, όπως μόνο η φιλάνθρωπη δύση ξέρει.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης (κέντρα προσωρινής κράτησης θεσμοθετημένα ήδη απο το 1998), επαναπατρισμούς σε τυρρανικά καθεστώτα, αυτεπάγγελτες διώξεις για λαθρομετανάστευση, πογκρόμ, βασανιστήρια, μόνιμη παρανομοποίηση και
φυσικά το Δουβλίνο 2.
Το Δουβλίνο ΙΙ, η ευρωπαική νομοθεσία που υποτίθετε δίνει πολιτικό άσυλο στους εισερχόμενους μετανάστες και είναι αυτή που στέλνει τους “παράνομους” μετανάστες πίσω στην χώρα εισόδου τους στην Ε.Ε.. Στην περίπτωση της Ελλάδας λόγο της μη παραχώρησης ασύλου στους μετανάστες έχουμε το φαινόμενο του εγκλωβισμού χιλιάδων ανθρώπων μέσα στα ελληνικά σύνορα είτε
στα ελληνικά στρατόπεδα κράτησης. Η συγκεκριμένη νομοθεσία είναι αυτή που δίνει τροφή και στους φασιστοπατριώτες να δηλητηριάζουν την φτωχοποιημένη ελληνική κοινωνία με ρατσιστικό λόγο, διμιουργώντας το κατάλληλο έδαφος για έναν εμφύλιο μεταξύ εξαθλιωμένων.
Η λύση στο μεταναστευτικό πρόβλημα δεν μπορεί να βρεθεί ούτε σε νομοθεσίες τύπου Δουβλίνο ΙΙ, ούτε στην αναβάθμιση και επικαιροποίηση τους. Οι καπιταλιστικές πολιτικές, ιμπεριαλιστικού τύπου, με “δημοκρατικές” εισβολές (βλ.Λιβύη), με στήριξη συμμαχιών για να μπορούν να εξυπηρετήθουν γεωστρατηγικά συμφέροντα και οικονομικές συμφωνίες, ο οικονομικός έλεγχος και η κλοπή φυσικών πόρων απο τον 3ο κόσμο καθώς και η στήριξη δικτατορικών καθεστών και ένοπλων τρομοκρατικών οργανώσεων, είναι αυτά που δημιουργούν τους χιλιάδες εξαθλιωμένους μετανάστες.
Είναι υποκριτικό να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα είναι απλά θύμα λόγο της γεωπολιτικής θέσης της. Η παραχώρηση λιμανιών και στρατιωτικών αεροδρομίων για στρατιωτικές επιχειρήσεις, η λειτουργία της βάσης της Σούδας, οι κοινές ασκήσεις με το Ισραήλ και η ενεργός συμμετοχή στην δολοφονική μηχανή που λέγεται ΝΑΤΟ είναι αυτά που δεν μας κάνει κομπάρσους αλλά
συν-πρωταγωνιστές στους πολέμους γύρω απο την πολύπαθη Μεσόγειο.
Οι πρόσφυγες/μετανάστες είναι ταξικά μας αδέρφια.
Αλληλεγγύη και κοινός αγώνας για δικαιώματα και αξιοπρεπής ζωή.
ΒΙΝΤΕΟ: THE INVISIBLE WALL / ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΤΕΙΧΟΣ
Εικόνες που μιλάνε απο μόνες τους.
