ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ (ΒΙΟ.ΜΕ.)
Το πρώτο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο στην Ελλάδα συμπληρώνει ένα χρόνο λειτουργίας
Εκδήλωση Στήριξης και Αλληλεγγύης
Κυριακή 9 Φλεβάρη, 7μμ – Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου
Εμείς οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. εγκαταλειμμένοι από την εργοδοσία που μας χρωστάει τεράστια ποσά – δεδουλευμένα και υπερήμερα- αποφασίσαμε να κρατήσουμε το εργοστάσιο και να επιβιώσουμε, κόντρα σε αυτό που επιβάλουν οι καιροί της καπιταλιστικής κρίσης και των αντεργατικών μέτρων.
Μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και πλήρους οριζοντιότητας, προσπαθούμε δυο-μισή χρόνια τώρα (και ενώ όλη η κοινωνία υποφέρει) να κρατηθούμε ζωντανοί, δυνατοί , με πλήρη ενέργεια και μακριά από τον φόβο της κατάθλιψης.
Αποφασίσαμε μέσα σε αυτό το εργοστάσιο που έχουμε κατειλημμένο να κάνουμε αυτό που κυβερνώντες, καθεστωτικά ΜΜΕ και τα τσιράκια τους, θέλουν να πείσουν την εργατική τάξη πως είναι αδύνατο.
Καταφέρνουμε να επιβιώσουμε και παράλληλα να επιβάλουμε μια λύση, για την επαναλειτουργία του εργοστασίου κάτω από:
«εργατικό έλεγχο της παραγωγής και αυτό-διεύθυνση μέσα από την συνέλευση των εργαζομένων».
*απο το κάλεσμα στήριξης του Σωματείου Εργαζομένων Βιο.Με
Η ΒΙΟ.ΜΕ., θυγατρική εταιρεία της πολυεθνικής Φίλκεραμ Τζόνσον στη Θεσσαλονίκη, επί χρόνια παρήγαγε δομικά υλικά (κόλλες, αρμούς για πλακάκια, όξινα καθαριστικά κ.λπ.), απασχολώντας περί τους 70 εργαζόμενους. Το Φεβρουάριο του 2011 η Φίλκεραμ, αφού έχει ήδη αφαιμάξει την κερδοφόρα ΒΙΟ.ΜΕ., διακόπτει τη λειτουργία της και εγκαταλείπει το εργοστάσιο.
Οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. παραμένουν στο εργοστάσιο κηρύσσοντας επίσχεση εργασίας και μέσω του σωματείου τους και των γενικών συνελεύσεών τους αποφασίζουν να αγωνιστούν για την επαναλειτουργία του. Έτσι, αν και από το Μάιο του 2011 παραμένουν απλήρωτοι, 42 εργάτες αυτοοργανώνονται, δημιουργούν το πλαίσιο επαναλειτουργίας του εργοστασίου «με αυτοδιεύθυνση της παραγωγής κάτω από εργατικό έλεγχο», όπως δηλώνουν οι ίδιοι, ένα πλαίσιο συμμετοχικό και αμεσοδημοκρατικό, στο οποίο κάθε εργαζόμενος διαθέτει μία μετοχή, που δεν κληρονομείται, ούτε μεταβιβάζεται, και όλες οι αποφάσεις, τόσο για την οργάνωση της λειτουργίας του εργοστασίου όσο και για την πορεία του αγώνα, παίρνονται από τη γενική συνέλευσή τους.
Παρά τα προβλήματα επιβίωσης, την κυβέρνητική αδιαφορία και τις ποικίλες νομικές αντιξοότητες, οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ., με πρωτοφανή αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση, αγνοώντας την αρνητική στάση και τις συκοφαντίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, παραμένουν δύο ολόκληρα χρόνια και οκτώ μήνες στο εργοστάσιο κλιμακώνοντας τον αγώνα τους. «Αν εσείς δεν μπορείτε, μπορούμε εμείς» προκαλούν οι εργαζόμενοι τους εξαφανισμένους πρώην εργοδότες τους και με κορμό τους ίδιους και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης το αυτοδιαχειριστικό εγχείρημα της ΒΙΟ.ΜΕ. ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα, με δεκάδες εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και συναυλίες, βγαίνοντας σύντομα από τα σύνορα της χώρας, από τη Δυτική και την Κεντρική Ευρώπη μέχρι τη Νότια Αμερική.
Έτσι, το Φεβρουάριο του 2013, οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. ξαναλειτουργούν το εργοστάσιο, παράγοντας φυσικά καθαριστικά οικιακής χρήσης, τα οποία με κέντρα τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα διακινούνται σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Η απήχηση του αυτοδιαχειριστικού εγχειρήματος είναι μεγάλη τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό και η διακίνηση των προϊόντων, παρ’ όλη την απειρία και τις προφανείς δυσκολίες, τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟ.ΜΕ. δίνει πολύ αισιόδοξα μηνύματα.
Στην Ελλάδα των μνημονίων, της ανεργίας, των απολύσεων, της μαζικής εξαθλίωσης και της κοινωνικής ερήμωσης, η εργατική αυτοδιαχείριση δεν αποτελεί απλώς λύση επιβίωσης για τους εργαζόμενους του κάθε εργοστασίου. Αν και δεν την υποτιμάμε καθόλου, γιατί ξέρουμε ότι η εξαθλίωση και η απογοήτευση προκαλούν κυρίως παραίτηση και υποταγή, η αυτοδιαχείριση αποτελεί μια στιγμή αγώνα, παράδειγμα συλλογικότητας, αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης για όλους τους εργαζόμενους. Η εργατική αυτοδιαχείριση δεν διακατέχεται από την αυταπάτη ότι το καπιταλιστικό σύστημα (και το «ιερό δικαίωμα» στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής) μπορεί να διαβρωθεί από μέσα, αλλά, αντίθετα, διαπνέεται από τη βεβαιότητα ότι η έμπρακτη αμφισβήτηση αυτού του συστήματος αρχίζει από σήμερα, εδώ και τώρα, οργανώνοντας εκείνες τις δομές και τις πρακτικές εργατικής αντιεξουσίας που υλοποιούν το «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη, μπορείς χωρίς αφεντικά».
Ωστόσο, η αυτοδιαχείριση δεν αφορά μόνο το προσωπικό των επιχειρήσεων που κλείνουν, αποτελεί κομμάτι της ζωής και του αγώνα για να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας εκεί που δουλεύουμε, ζούμε, σπουδάζουμε και διασκεδάζουμε, από το νοσοκομείο μέχρι το σχολείο και από την πλατεία ως την αγροτική παραγωγή, μέσα από δομές αλληλεγγύης και συνεργατικής οικονομίας, λαϊκές συνελεύσεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους.
Εκδήλωση Στήριξης & Αλληλεγγύης της Βιο.Με. με τη συμμετοχή εκπροσώπου του Σωματείου Εργαζομένων
Κυριακή 9 Φλεβάρη στις 7μμ στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στη Βιο.Με., στο Ρέθυμνο
